Βλάχος, Γιάννης Παπαβασιλείου . Υπάρχει λόγος …. Με την γνωστή προφορά του βλαχου .

Πρέπει να ήταν χειμώνας του 1993 – 1994 ημουν τότε 16 ετών και δειλά δειλά έκανα τα πρώτα μου βήματα στην μουσική . Ώπα ώπα για πάμε απο την αρχή . Πιτσιρικάδες είμασταν Δευτέρα γυμνασίου παιδιά ακόμη . Οτι αρχίσαμε να καπνίζουμε πηγαίναμε και σε ένα μαγαζι στην Καλλιδρομίου Μαραμπου το λέγανε θυμάμαι . Αλλα ας πάω ένα βήμα πιο κάτω μιας και το πόστ αφορά τον βλάχο . Δεν θυμάμαι ποιος πέταξε την ιδέα στο σχολείο για την δημιουργία μια ρεμπέτικης κομπανίας . Η κομπανία φτιάχτηκε λοιπόν και απαρτιζόταν απο τους : Μανιατης Γιώργος μπουζούκι , Γιάννης λογοθετής κιθάρα και εγω που έπαιζα μπαγλαμά . Παίζαμε κυρίως Μάρκο Βαμβακάρη , όλα από ρε και γκαρίζαμε σαν γαϊδούρια αλλά είχαμε ψυχή . Το έλεγε η καρδούλα μας ,το αγαπούσαμε το ρεμπέτικο . Οι πρόβες γινόντουσαν ή στο σπιτι του Γιάννη Λογοθετη στο Πολυτεχνείο ή στο σπιτι του Γιώργου Μανιατη ένα όμορφο νεοκλασικό κτήριο στην Νεάπολη Εξαρχείων . Σε μια πρόβα στην ταράτσα του σπιτιού του Γιώργου ενας φίλος ο Νικος Πακος μας έφερε έναν φίλο του και συγχωριανό του για να τον περάσουμε οντισιόν άκουσον άκουσον για να παίξει μαζί μας κρουστά . Αυτός δεν ήταν άλλος απο τον Βασίλη Σκουτα . Με το που ήρθε ο Βασίλης στην  κομπανία αρχίσαμε να παίζουμε Τσιτσάνη ! Αργότερα απο την κομπανία έφυγε ο Γιώργος Μανιατης και ήρθε ο Μανωλης Μανιός . Η κομπανία είχε πάρει τον δρόμο της . Παίζαμε κάθε  ΣΑββατοκυριακο μεσημέρι στην ταβέρνα εφήμερο , πληρωνόμασταν αν θυμάμαι καλα με 3.000 δρχ έκαστος . Με αυτά τα χρηματα εγω και ο Μανωλης πηγαίναμε κάθε Σάββατο βράδυ στο τάξιμι το θρυλικό ρεμπετάδικο στην οδό Ισαυρων στα εξαρχεια . Εκείνη την περίοδο στο τάξιμι έπαιζε μπουζούκι ο Βλαχος . Εκει τον γνωρίσαμε . Θαυμάζαμε το παίξιμο του , τα ταξιμια που έκανε αν και ο ιδιοκτητης του ρεμπεταδικου του έβαζε όρια στο τι θα παίξει . Απίθανος μπουζουξής ο Βλαχος . Με την πενιά του εμεις οι πιτσιρικάδες φανταζόμασταν καριέρες στα πάλκα . Θέλαμε να γίνουμε όλοι σαν αυτόν . Τον πλησιάσαμε λοιπόν τον βλάχο και τον ρωτάγαμε πως παίζεις αυτό πως παίζεις το άλλο , τι είναι τα σιγοντα , πες μας για τους δρόμους της λαϊκής μουσικής και αλλά διαφορά . Ακομπλεξάριστος Ο Βλάχος όχι μόνο μας έδειχνε αλλά μας βοηθούσε όσο μπορούσε και με όποιον τρόπο μπορούσε . Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα ξημέρωμα στο σπίτι του στην Κυψέλη που μας μάζεψε μετά την δουλειά του και μας έβαζε να ακούμε δίσκους Με ρεμπέτικα . Επίσης θυμάμαι την κόρη του την Σεμέλη βρέφος στην κούνια τότε να της παίζει ο Βλάχος Κοντραμπάσο . Ακόμα έχω μια κασέτα μουσικής που μου είχε γράψει τότε . Ο τίτλος της ήταν : Εν αρχή ήν ο λόγος και περιείχε κτρίως Τσιτσάνη , Μπέμπη , Τατασσόπουλο κ.α. Του Χρωστάμε του Γιάννη γιατί μας δίδαξε πάνω απ όλα ήθος σε ένα επάγγελμα το οποίο είχε Ιντριγκές και πισώπλατα μαχαιρώματα . Και για να παραφράσω λίγο αυτό που είπε ένας πολύ καλός μου φίλος ο Θέμος Σκανδάμης κάποτε για μένα Βλάχο μου έμαθες Τραγούδια , σου γράφω ένα πόστ και πάτσι δεν θα είμαστε ποτέ .

Σε Ευχαριστώ .