Καλησπέρα ,
Για κάποιο περίεργο τρόπο και λόγο όλες μου οι “Αλητείες” ξεκινούν στην Δευτέρα γυμνασίου .
Μια από αυτές είναι και το κάπνισμα . Θυμάμαι ξεκίνησα το κάπνισμα ως συνειδητοποιημένος καπνιστής , δηλαδή πήρα πακέτο από την πρώτη μέρα και παρουσιάστηκα μπροστά στο μεσημεριανό τραπέζι με το πακέτο ανά χείρας ζητώντας μάλιστα αναπτήρα από τον Πατέρα μου . Όχι ότι ο Κύρ Σάκης δεν είχε καταλάβει κάτι δηλαδή . Χαρακτηριστική είναι και μια ιστορία από την παρέα όπου ο Πατέρας μου έκανε ντου σε καφετέρια στην Ζωοδόχου Πηγής στο Καφέ Ατού όπου συχνάζαμε . Τραπέζι με παρέα 4-5 ατόμων με κάνα δυο φραπέ και ένα μεγάλο τασάκι τίγκα στις γόπες . Δεν θυμάμαι όλα τα πρόσωπα που ήταν στην παρέα αλλά είμαι σίγουρος για δύο άτομα . Τους αδερφούς Μανιάτη , τον Γιώργο και τον Γιάννη . Ο Γιάννης ήταν ο μεγαλύτερος της παρέας και έτσι στην ερώτηση του πατέρα μου : Ηλίαααααααα ποιος τα κάπνισε όλα αυτά τα τσιγάρα ;;;;;;;;
Η απάντηση ήρθε από τον Γιάννη . Εγώ κύριε Σάκη . Τότε ο πατέρας μου έριξε μια ατάκα με την οποία γελάμε ακόμα σαν παρέα όπου και όποτε βρισκόμαστε . Και Ποιός είσαι εσύ ; Ο Φου Μαν Τσού είσαι ; Ρώτησε ο Σάκης . Φυσικά γελάσαμε όλοι ακόμα και ο πατέρας μου που ενώ προσπαθούσε να είναι σοβαρός και αυστηρός δεν κρατήθηκε .
Έκτοτε πέρασαν πολλά χρόνια και το Κάπνισμα ήταν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου . Η μεγάλη μου έξη δηλαδή . Έλεγα ότι μπορώ να κόψω τα πάντα εκτός από το τσιγάρο . Είχα φτάσει στο σημείο να καπνίζω πέντε πακέτα την ημέρα , ουσιαστικά δεν ανέπνεα οξυγόνο , καπνό ανέπνεα . Παρ όλα αυτά κατάφερα κάποια στιγμή να το ελαττώσω κάνοντας καπνό αντί για εργοστασιακό τσιγάρο . Όχι ότι τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα απλώς από τα 100 τσιγάρα την ημέρα το έριξα στα 60 . Έτρεμα και μόνο στην ιδέα ότι μπορώ να διακόψω το κάπνισμα , Έπιανα τον εαυτό μου να είμαι όλη την ώρα με ένα τσιγάρο στο στόμα , ένα στο τασάκι , ένα στο μπάνιο και όλα αυτά ταυτόχρονα ήταν αναμμένα.
Άρχισα να μην γουστάρω την μορφή μου στον καθρέπτη μου . Λίγο πριν κλείσει το 2016 πήρα την απόφαση ότι θα βρω κάποιο τρόπο να σταματήσω το κάπνισμα . Ρωτούσα αν υπάρχει κέντρο διακοπής Καπνίσματος στην Πρέβεζα και δεν έπαιρνα απαντήσεις . Να αναφέρω βέβαια ότι από τα 14 μέχρι τα 38 μου δεν είχα σταματήσει το κάπνισμα παρά μόνο για 10,5 ώρες όταν ταξίδευα με το αεροπλάνο για την Αμερική . Τέλος πάντων με τα πολλά πολλά έπεσα πάνω στον Γιατρό Σπύρο Μπρίκο . Τον ρώτησα αν ξέρει κάποιο κέντρο διακοπής καπνίσματος ή που μπορώ να απευθυνθώ και εκείνος μου απάντησε ότι είσαι στο σωστό μέρος . Εδώ κάνω βελονισμό . Είχα ακούσει για τον βελονισμό και το πως βοηθάει στην διακοπή του καπνίσματος αλλά ομολογώ ότι ήμουν διστακτικός .
Ο Γιατρός αφού με ενημέρωσε για το τι είναι και τι κάνει ο βελονισμός , μου όρισε την πρώτη μας συνεδρία αμέσως μετά τις γιορτές . Έτσι λοιπόν άρχισα να καπνίζω μανιωδώς μιας και οι μέρες προς την συνεδρία πλησίαζαν .
Την Μέρα της πρώτης συνεδρίας έπρεπε να μείνω άκαπνος για 8 ώρες . Τήρησα το λόγο μου και πήγα στο Ιατρείο του . Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρω το πόσο καταρτισμένος , ψαγμένος και ανήσυχο πνεύμα σαν και εμένα είναι αυτός ο Άνθρωπος . Άρχισε λοιπόν να μου βάζει βελόνες πρώτα στα αυτιά μου και έπειτα στο πρόσωπο μου και το σώμα μου λέγοντας μου κάθε φορά που με βελόνιζε ποιο σημείο είναι αυτό και πως λέγεται . Έτσι έχουμε , Στομάχι 36 , Σπλήνα 8 , Περικάρδιο 6 κλπ κλπ .Μου είπε επίσης κατά την διάρκεια της συνεδρίας ότι θα χαλαρώσω και θα αισθανθώ σαν να είμαι σε προ νάρκωση . Πράγματι χαλάρωσα πολύ , Δεν ένιωσα καθόλου πόνο από τις βελόνες .
Η Συνεδρία τελείωσε και έτσι χαλαρός πήγα για ύπνο άκαπνος .
Την επόμενη μέρα το πρωί ξύπνησα και έφτιαξα καφέ , Προσπάθησα να μην καπνίσω και τα κατάφερα αν και κατά τις 12 το μεσημέρι είχα μεγάλο πρόβλημα με την εξάρτηση μου . Δεν τα κατάφερα να κρατηθώ άκαπνος και έτσι άναψα τσιγάρο και ηρέμησα . Εκείνη την μέρα έκανα 4 -5 τσιγάρα και πραγματικά το μετάνιωσα και ένιωσα μια αηδία με εμένα και τον εαυτό μου .
Μετά από δυο μέρες πήγα πάλι στον Σπύρο και έκανα την επόμενη συνεδρία μου .
Από εκείνη την στιγμή και μέχρι τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές έχω καταφέρει κάτι πολύ μεγάλο για εμένα . Κατάφερα και περιόρισα το τσιγάρο στα 6 τσιγάρα Maximum την ημέρα . Το σπουδαιότερο βέβαια είναι ότι δεν αισθάνομαι ότι έχω ανάγκη ούτε αυτά τα 6 τσιγάρα . Απλώς τα φουμάρω .Πολλές φορές όταν ανάβω τσιγάρο νιώθω στην γεύση μου μια αηδία . Σκέψου ότι κάπνιζα 60 τσιγάρα την ημέρα και έπεσα στα 6 ! Είναι άθλος για μένα . Το καλύτερο είναι ότι έχω ακόμα 2 συνεδρίες οπότε σκοπός μου είναι να το μειώσω κι άλλο με αποτέλεσμα να το βγάλω μια για πάντα από το μυαλό μου .
Θέλω από εδώ να ευχαριστήσω τον Γιατρό και φίλο Σπύρο Μπρίκο για ότι έκανε για εμένα .