Καλησπέρα,
ο διαχωρισμός μεταξύ των φίλων και των γνωστών πάντα μου προκαλούσε μέσα μου ανάμεικτα συναισθήματα. Ποιοι είναι οι φίλοι; ποιοι είναι οι γνωστοί; τι ρόλο βαράνε οι μεν και τι οι υπόλοιποι; Θέλω να γράψω ένα αποχαιρετιστήριο άρθρο προς τους γνωστούς διότι οι φίλοι πάντα θα είναι φίλοι, σωστά ; Από που να το ξεκινήσω όμως ; Από τότε στα Εξάρχεια λέω, με την παλιοπαρέα που σχολούσε από το σχολείο και έτρεχε για καφέ στο Δίλημμα στην Μεθώνης. Τριάντα άτομα παρέα είμασταν και ο ταλαίπωρος ο Γιώργος ο ιδιοκτήτης (Τσίχλας για τους οικείους) προσπαθούσε να μας βάλει σε τάξη και να μας αντέξει. Από εκείνη την παλιοπαρέα αρκετοί δεν βρίσκονται εν ζωή σήμερα. Τα πρώτα φλέρτ, η πρώτη κομπανία, τα πρώτα μεθύσια, αλλά και τα πρώτα ξεσκαρταρίσματα μια και ο καθένας μας από την μεριά του χάραξε ένα δρόμο και περπάτησε. Στην συνέχεια ακολούθησαν και άλλα ξεσκαρταρίσματα και από τους τριάντα έμειναν αυτοί που τους μετράς στα δάχτυλα ίσως του ενός χεριού σου. Είναι αυτοί που δέθηκες περισσότερο μαζί τους γιατί ήταν κοντά σου στα δύσκολα, ήσουν και εσύ στα δικά τους. Υπάρχουν και άλλοι με τους οποίους έπαιζες μουσική πολλά χρόνια, ύστερα χάθηκες για τους δικούς σου λόγους και τώρα που γύρισες είναι πάλι εκεί έχοντας οικογένεια και υποχρεώσεις αλλά είναι πάντα δίπλα σου. Ακόμη και και τώρα που γράφω αυτό το άρθρο από την Πρέβεζα τους ακούω να μου λένε ” Είμαι εδώ Λιάκο και θα είμαι για πάντα εδώ” Αυτοί τώρα οι τελευταίοι είναι μόνο δυο άντε τρεις. Δυο είναι οι φίλοι που έχω δει να κλαίνε μπροστά μου. Ο ένας είναι στο εξωτερικό τώρα κάπου χαμένος και ο άλλος είναι μέσα στην ζωή μου ακόμη και σήμερα. Ο τρίτος που λέω είναι μέσα στο κάδρο αλλά κοιτάει από απόσταση. Αργότερα στην πορεία όταν φεύγεις εσύ από τους φίλους ( Στην προκειμένη περίπτωση για να ζήσεις στην επαρχία ), κάνεις καινούργιους γνωστούς που σιγά σιγά μπορεί και να γίνουν φίλοι σου. Τώρα, το μπέρδεμα ξεκινάει από την στιγμή που εσύ πας να παίξεις με κανόνες πραγματικής φιλίας. Δηλαδή είσαι δοτικός σχεδόν με όλους γιατί πρώτον είσαι σε ένα ξένο μέρος και θέλεις να κάνεις κάποιου είδους κύκλο ας πούμε. Δεύτερον δεν έχεις μάθει ακόμα ότι οι φίλοι είναι λίγοι. Τρίτον παραμυθιάζεσαι τόσο πολύ από τους γύρω σου που ακόμα και αν βλέπεις παράξενες συμπεριφορές, εφόσον αυτοί τις θεωρούν λογικές, τις θεωρείς και εσύ. Στην πορεία καταλαβαίνεις ποιος είναι ποιος. Αυτό που βλέπεις συνήθως είναι ότι όλα γίνονται για το συμφέρον του καθενός! Καταλαβαίνεις επίσης ότι αν δεν πας με τα νερά τους θα βγάλουν το όπλο που λέγεται μπιρι μπιρι. Επίσης υπάρχουν πολλοί που γουστάρουν αυλικούς γύρω τους. Άλλοι θέλουν να τα έχουν καλά με όλους και έτσι εκεί που πίνουν μαζί σου και σου σχολιάζουν έναν άλλο τύπο βγάζοντας την χολή τους, την επόμενη μέρα τους βλέπεις να πίνουν παρεάκι τα πιώματα. Είναι και αυτοί που σου λένε μην κάνεις παρέα με αυτόν για παράδειγμα γιατί είναι μαλάκας. Άσχετα αν στην πορεία σου και αφού έχεις αναθεωρήσει μέσα σου καταλήγεις και λες ότι τελικά ο μαλάκας ήταν αυτός που ήταν δίπλα σου πάντα χωρίς να λέει πολλά πολλά. Υπάρχουν επίσης και οι ”φίλοι” κάνεις μπίζνες μαζί τους, τους εμπιστεύεσαι σαν να είναι αδέρφια σου, βάζεις το χέρι στην φωτιά που λένε. Σιγά σιγά ανακαλύπτεις ότι και αυτοί γνωστοί είναι που κοιτάνε με το δίκιο τους δηλαδή να καβατζοθούν κάπου, να κοιτάξουν την πάρτη τους λίγο περισσότερο κλπ. Αυτό πάντως που δεν έχει αλλάξει από εκείνη την παλιοπαρέα της αρχής είναι η μπέσα που είχαμε και συνεχίζουμε να έχουμε ακόμα και σήμερα. Δυστυχώς για το σήμερα αυτό είναι το μόνο που δεν μετράει. Σήμερα κάτι τέτοιους σαν εμάς μας έχουν για καλημέρα! Πρέπει να διαλέξεις πλευρά σήμερα. Εάν θέλεις να είσαι από εδώ, πρέπει να ξέρεις ότι υπάρχει μοναξιά. Να μάθεις να ζεις με αυτήν και που ξέρεις μπορεί και να σου βγει και σε καλό. Εάν τώρα επιλέξεις να είσαι απέναντι, να ξέρεις ότι υπάρχει πολύ χαβαλές, ατέλειωτες χαζό κουβέντες για το τίποτα, αλλά και ευχάριστα μαχαιρώματα που θα σε βοηθήσουν να αναθεωρήσεις πάλι και να περάσεις όχθη.
Μοναχός σου χόρευε και όσο θέλεις πήδα που έλεγε και η γιαγιά μου……
Υ.Γ. την εικόνα την έκλεψα από το προφίλ του ξάδερφου Λούη στο facebook. Το καφέ Δίλημμα στην Μεθώνης και ο ιδιοκτήτης του Τσίχλας με το χέρι σηκωμένο. Καληνύχτα.